Po niemal półtora wieku politycznej niestabilności i wojen, Japonia stanęła u progu zjednoczenia przez Oda Nobunagę, który wyłonił się z mroków prowincji Owari (dziś Prefektura Aichi), aby zdominować środkową Japonię, następnie zaś, aby zostać zdradzonym i zgładzonym przez własnego generała Akechi Mitsuhidę w 1582 r. Wydarzenie to z kolei wyłoniło kolejnego wodza - Toyotomi Hideyoshiego, który dzięki swoim
ashigaru (piechurom) stał się jednym z najbardziej zaufanych generałów Ody, dzięki temu sam siebie uznał za spadkobiercę Ody. Toyotomi natomiast zdobył władzę nad pozostałymi
daimyo, co mogłoby dać mu prawo, aby ogłosić się Szogunem, gdyby nie jego niskie urodzenie. Przyjął zatem tytuł
kampaku (pierwszego ministra), w czasie swoich krótkich rządów zainicjował dwie inwazje na Koreę.
Gdy w 1598 r. Toyotomo zmarł nie pozostawiwszy dorosłego dziedzica, kraj ponownie pogrążył się w politycznym odmęcie, dzięki któremu wypłynął Tokugawa Ieyasu.
Toyotomo na łożu śmierci ustanowił Radę Pięciu Regentów, złożoną z najpotężniejszych panów Japonii, a byli to: Tokugawa, Maeda Toshiie, Ukita Hideie, Uesugi Kagekatsu oraz Mori Terumoto. Regenci mieli rządzić do czasu, aż Hideyori osiągnie pełnoletność. Kruchy pokój zakończył się w 1599 r. wraz ze śmiercią Maedy. Wówczas grupa możnych z Ishidą Mitsunarim na czele oskarżyli Tokugawę o nielojalność względem zaleceń Toyotomiego.
Rozpoczął się kryzys, który doprowadził do bitwy pod Sekigaharą w 1600 roku, gdzie Tokugawa i jego sojusznicy ze wschodnich prowincji, pokonali ligę władców zachodnich prowincji.
To właśnie z okresu tej bitwy pochodzą miniaturki konnych samurajów, wyprodukowani przez
Zvezdę, pomalowani na zamówienie.
After nearly a century and a half of political instability and warfare, Japan was on the verge of unification by Oda Nobunaga, who had emerged from obscurity in the province of Owari (present-day Aichi Prefecture) to dominate central Japan, when in 1582 Oda himself fell victim to the treachery of one of his own generals, Akechi Mitsuhide. This in turn provided Toyotomi Hideyoshi, who had risen through the ranks from ashigaru (footsoldier) to become one of Oda's most trusted generals, with the opportunity to establish himself as Oda's successor.
Toyotomi eventually consolidated his control over the remaining daimyo and, although he was ineligible for the title of Seii Taishogun because of his common birth, ruled as Kampaku (prime minister). During his short reign as Kampaku, Toyotomi attempted two invasions of Korea.
When, in 1598, Toyotomi died without leaving a capable successor, the country was once again thrust into political turmoil, and this time it was Tokugawa Ieyasu who took advantage of the opportunity.
Toyotomi had on his deathbed appointed a group of the most powerful lords in Japan — Tokugawa, Maeda Toshiie, Ukita Hideie, Uesugi Kagekatsu and Mori Terumoto — to govern as the Council of Five Regents until his infant son, Hideyori, came of age. An uneasy peace lasted until the death of Maeda in 1599. Thereafter a number of high ranking figures, notably Ishida Mitsunari, accused Tokugawa of disloyalty to the Toyotomi regime.
This precipitated a crisis that led to the Battle of Sekigahara in 1600, during which Tokugawa and his allies, who controlled the east of the country, defeated the anti-Tokugawa forces, which had control of the west.
These mounted samurai warriors are from this battle, made by Zvezda and painted as a commission.