Consul Romanus

Urząd konsula był najwyższym na jaki można było zostać wybranym w Republice Rzymskiej. Każdego roku było wybieranych jednocześnie dwóch konsulów na roczną kadencję.
Poza murami Rzymu konsulowie byli naczelnymi wodzami wszystkich rzymskich legionów i mieli wówczas przyznane pełne imperium. Gdy powoływano do życia armię konsularną na mocy dekretu Senatu, konsulowie rozpoczynali pobór rekrutów, którzy zbierali się na Polu Marsowym. Tam też rekruci składali przysięgę wierności konsulom. Ich zadaniem był także analogiczny pobór oddziałów sprzymierzonych.
Każdy konsul dowodził armią złożoną zazwyczaj z dwóch legionów, wsparciem dla nich byli trybuni wojskowi i urzędnik zwany kwestorem, który pełnił obowiązki kwatermistrzowskie. W rzadkim przypadku obaj konsulowie ruszali razem w pole, wówczas każdy z nich na przemian dowodził armią konsularną przez okres jednego dnia. W wczesnych latach republiki wrogowie Rzymu znajdowali się na terenie środkowej Italii, więc kampania trwała zaledwie kilka miesięcy. Wraz z rozszerzaniem się granic Rzymu, kampanie trwały coraz dłużej. Żołnierze oczekiwali, że po odbytej kampanii powrócą do swych domów obciążeni łupami. Gdy konsul odniósł szczególnie spektakularne zwycięstwo, wówczas mógł się ubiegać o prawo do odbycia triumfu.

A consul served in the highest elected political office of the Roman Republic. Each year, two consuls were elected together, to serve for a one-year term.
Outside the walls of Rome, the consuls were the commanders-in-chief of all Roman legions. It was in this function that the consuls were vested with full imperium. When consular army were ordered by a decree of the Senate, the consuls conducted the levy in the Campus Martius. Upon entering the army, all soldiers had to take their oath of allegiance to the consuls. The consuls also oversaw the gathering of troops provided by Rome’s allies.
Each consul commanded an army, usually two legions strong, with the help of military tribunes and a quaestor who had financial duties. In the rare case that both consuls marched together, each one held the command for a day respectively. In the early years of the republic, Rome's enemies were located in central Italy, so campaigns lasted a few months. As Rome's frontiers expanded, the campaigns became lengthier. Soldiers expected to return to their homes after the campaign with spoils. If the consul won an overwhelming victory, he could request to be granted a triumph.