Lekka jazda z Paflagonii / Paphlagonian light cavalry

Paflagonia to starożytna kraina rozciągająca się nad wybrzeżem Morza Czarnego na północ od środkowej Anatolii. Znaczna część Paflagonii to trudno dostępny górzysty teren pokryty gęstymi lasami.

Ksenofont spotkał Paflagończyków noszących skórzane hełmy, niektóre ozdobione kitką na szczycie. Tak jak tiara, chroniły zarówno karki, jak i policzki, zakrzywione ku dołowi na szczycie były podobnej ziemistej barwy. Z kolei wcześniejsze pisma Herodota nie tylko potwierdzają relację Ksenofonta w kwestii hełmów, ale dodatkowo opisują wysokie do kolan paflagońskie buty. Medyjska tunika i spodnie były zapewne w modzie z powodu perskiego wpływu kulturowego na arystokrację Anatolii.

Oszczepy i miecz należały do ich standardowego uzbrojenia. Arrian za Ptolemeuszem sugeruje, że większość jazdy w walce nad Granikiem używała, oprócz oszczepów, włóczni używanych do pchnięć. Fakt ten pozwala nam zidentyfikować paflagońskie włócznie jako parę palta, czyli jedną włócznię do pchnięć, zaś drugą do miotania.

Paflagońscy możni woleli służyć w lżejszych formacjach kawaleryjskich. Walczyli dla Dariusza III pod Granikiem, później jako lekka jazda służyli sprawie Aleksandra Wielkiego, a następnie Eumenesa. Tym samym moi Paflagonczycy pasują jak ulał zarówno do armii Perskiej, jak i powoli powstającej armii Eumenesa.

Paphlagonia was an ancient area on the Black Sea coast of north central Anatolia. The greater part of Paphlagonia is a rugged mountainous country clothed with dense forests.

Xenophon met Paphlagonians wearing leather helmets, some with tuft of hair in the middle, very much like a tiara, both neck- and cheek- pieces, peaked down with similar natural earth colour. On the other hand Herodotos' earlier description confirms the Xenophon's writings about Paphlagonian helmets and in addition describes the knee-length boots. Median tunic and trousers are suggested by Persian cultural influence on the Anatolian aristoracies.

Javelins and sword was their standard equipment. Arrian after Ptolemaios suggests that lot of cavalry at Granikos used, apart from javelins, the thrusting spears. That fact allowing to identify the Paphlagonian spears as pair of palta - one thrusting and one throwing spear.

Paphlagonian noblemen always eager to serve as light cavalry. They fought for Darius III at Granikos, later they served for Alexander the Great and once again for Eumenes as light horsemen. Thus those Paphlagonians fit like a glove not only for Persians but for just planned Eumenes' army too.